عجب لذّت تماشائے تو دارد
عجب لذّت تماشائے تو دارد
جہانِ دل تمنّائے تو دارد
زحیرت پا بہ گِل ہر سروِ بُستاں
چہ رفعت قدِّ زیبائے تو دارد
عرق ریز است جامِ مے ز حُجلت
چہ مستی چشمِ شہلائے تو دارد
معطّر شد مشام ِ جاں ز بُوئے
کہ گیسوئے دلآرائے تو دارد
خوشا آں دل کہ باشد محوِ یادت
خوشا آں سرکہ سودائے تو دارد
نباشد سہل ترکِ آرزویت
دلم ہر دم تقاضائے تو دارد
نصؔیر کشتۂ تیغ ِ فراقت
بہ دل حسرت زلبہائے تو دارد
(عرشِ ناز)