دیدہ دل بر تو قُرباں ہمچناں

دیدہ دل بر تو قُرباں ہمچناں
اے مرا تُو آفتِ جاں ہمچناں
کارواں منزل بہ منزل می رود
من بہ گِردِ ناقہ گریاں ہمچناں
اے سمتگر! غرقِ خوں شد عالمے
تِیغ ابروئے تو عُریاں ہمچناں
گر چہ راندی آشکار از دل مرا
دارمت در سینہ پنہاں ہمچناں
از غمِ دل آنچہ گفتم اے صبا
پیشِ آں گُلچہرہ بر خواں ہمچناں
عالمے آباد و شاد از دستِ تو
من ز دست خانہ ویراں ہمچناں
گرچہ دادم خرمنِ ہستی بباد
ہستم از آتش بجاناں ہمچناں
گاو و خر را جامہ از دیبا و خَز
مردِ دانا چاک داماں ہمچناں
مَصرفے دارد پرِ مور و مگس
خونِ انسان است ارزاں ہمچناں
گر چہ یوسف رفت و ہم بازارِ مصر
بُوئے عشق آید ز کنعاں ہمچناں
اے نصیؔر از شکوہ ہا بر بند لب
ہست بر تو لطفِ جاناں ہمچناں
(عرشِ ناز)