اے مُسلم از افرنگ و زبد مذہبیاں خیز

خطاب بہ مُسلمِ فرنگی منش

اے مُسلم از افرنگ و زبد مذہبیاں خیز
با جذبۂ حُبِِّ نبوی^ﷺ نعرہ زناں خیز
اے زندہ دل از محفلِ افسردہ دلاں خیز
تا چند بہ خاکِ در، دُونانِ جہاں، خیز
گر صلح نہ ورزند بہ شمشیر و سناں خیز
از خوابِ گراں خواب ِ گراں خواب ِ گراں خیز
در سینۂ تو جلوۂ یک ذات نہانست
از چشمک ِ تو کون و مکاں لرزہ بہ جانست
از قوّتِ بازوئے تو شورے بہ جہانست
ہر طفیلِ دبستانِ تو مردِ ہمہ دانست
در شوقِ طواف حرمِ حق نگراں خیز
از خواب ِ گراں خواب گراں خواب گراں خیز
از وضعِ فرنگی چو زناں مستِ خرامی
بر شیوۂ اسلاف کنی تند کلامی
اے وائے بہ بیگانہ شدی نا صرو حامی
بر پُشت نہادی روشِ رومی ^﷫ و  جامی ^﷫
با بالِ یقیں  از قفسِ وہم و گماں خیز
از خواب ِ گراں خواب ِ گراں خواب ِ گراں خیز
گفتارِ عبث مشغلۂ روز و شبِ تُست
درنقلِ سخن ہائے متیں بستہ لبِ تُست
مردودِ خرو شیوۂ ترکِ ادب ِ تُست
بر گشتہ ز اسلاف طریقِ طلب ِ تُست
از آتش ِ آفاتِ تَردُّد، چو دُخاں خیز
از خواب ِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
در عہد ِ سَلَف مؤمن ِ دل صاف تُو بودی
بر چرغِ ستم نیّرِ انصاف تُو بودی
آئینہ حق بینیٔ اسلاف تُو بودی
القصّہ کہ مجموعۂ اوصاف تُو بودی
اکنوں چہ شُدت اے خلفِ زندہ دلاں! خیز
از خواب ِگراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
بر خیز ! کہ بر تو دگراں خندہ زنانند
ہشیار ! کہ در راہِ تو اشرار نہانند
زنہار ! تُراتا بہ تملّق نہ نشانند
بیدار ! کہ در حقِّ تو سر گرمِ زیانند
اے قافلہ سالارِ خرد! قافلہ راں خیز
از خوابِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
از بحرِ طلب گوہرِ عرفاں بہ کف آوُر
اے مردِ خدا! ہمّتِ مرداں بہ کف آوُر
اے بندۂ زَر! مایۂ اِیقاں بہ کف آوُر
فقرِ عمر^﷜ و  بوذر ^﷜ و سلماں ^﷜ بہ کف آوُر
با نقدِ نظر در طلب ِ حق منشاں خیز
از خواب ِگراں خوابِ گراں  خوابِ گراں خیز
میراثِ پیمبر ﷺ زر و دینار و دِرم نیست
اے مُنعمِ دیں ! در خورِ تو حرصِ نِعَم نیست
شایانِ تو محتاجئ اربابِ کرم نیست
شائستۂ  ذاتِ تو بہ جُز  دُرِّ حِکَم نیست
اے بندۂ تن! خیز پئے راحتِ جاں خیز
از خوابِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
بے حُرمتیٔ دیں ز کج اندیشیٔ ذاتت
مجروح دلِ ملّتِ بیضا ز صفاتت
لرزاں بہ رہِ ذوقِ یقیں پائے ثباتت
بے گورو کفن مُردنِ تُو بِہ ز حیاتت
اے شیر! ز رُوباہ مزا جان ِ جہاں خیز
از خوابِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
ایماں طلبی، از روشِ دہر حذر کن
بر بے ہنری  غرّہ مشو! کسبِ ہنر کن
خاکِ رہِ اربابِ نظر کُحلِ بصر کن
دامانِ نظر پُر ز تجلّائے نظر کن
اے بلبل لب بستہ! دمے زمزمہ خواں خیز
از خواب ِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
دوشِ تو ز تقدیسِ امانت تہِ  بارے
خارِ چمنت رُوکش ِ صد رنگِ بہارے
شمس و قمر از شعلۂ تو جَستہ شرارے
افلاک بہ راہت اثر گرد و غبارے
با عزمِ مضمم پئے تسخیر جہاں خیز
ازخوابِ گراں خوابِ گراں خواب گراں خیز
اے کم نظر آں عفّت و تطہیر کجا شد
آں نُورِ یقیں در حقِ تقدیر کجا شد
فریادِ سحر، نالۂ شب گیر کجا شد
آں دبدبہ و صولت و توقیر کجا شد
اے شعلۂ سیّالِ عمل! شعلہ بہ جاں خیز
از خوابِ گراں خوابِ گراں خوابِ گراں خیز
(عرش ناز)