احسن اللہ الینا حسنا

احسن اللہ الینا حسنا
برک اللہ تعالیٰ فینا
نحن فی سکہ بلدک طفنا
شرفِ کعبہ بود کوئے ترا
زادھا اللہ تعالیٰ شرفا

زانکہ بد از مئے عشقش سرمست
ولق اندر بغل و کاسہ بدست
دلق انداخنہ و کاسہ شکست
زائر کوئے تو از کعبہ گزشت
سر کوئے تو کجا کعبہ کجا

کردِ فرمانِ خداوندِ قدیر
خاکِ ما از مئے الفت تخمیر
عشق ابروئے تو اے مہرِ منیر
ساخت ہمچوں مہ تو ماشدہ پیر
میل ابروئے تو ام پشت دوتا

عشق را طرفہ مگر بنیاد است
برلب دوست ازو فریاد  است
کہ تنم ہمچو دلم برباد است
سرمن غرقہ بخوں افتاد است
تافتاد ست ز تیغِ تو جُدا

مے بہ مینا ست مگر ساقی نیست
رقیہ موجود مگر راقی نیست
جز تو از درد مرا واقی نیست
بے تو باجاں و گرم باقی نیست
جاں اگر رفت ترا یادِ بقا

نرود نزدِ اطباء نرود
فکر دارو و مداوا نکند
منت ناز طبیباں کشد
ہر کجا درد دوا نیز بود
چو تو بے درد فتاوی چہ دوا

یلحق الضیر باصحاب ولا
مابہ الحظ لاھل الاھوا
چوں نعیم ست گرفتار بلا
داشت در بیتِ خزن جامی جا
جاء منک بشیر فنجا

منقبت در شانِ شہزادۂ عالی جاہ